KaramelaYedi
New member
eİngiliz araştırmacılara göre, lüks tüketimden kaynaklanan emisyonlar üzerindeki daha yüksek vergilerle farklılaştırılmış bir CO₂ vergilendirme sistemi, bir ülkedeki zengin ve fakir arasında daha fazla adalet sağlayacaktır. One Earth dergisinde, yiyecek, seyahat, barınma ve boş zaman etkinlikleri gibi harcamalarda CO₂ vergisinin tahakkuk ettiği bir model sunuyorlar.
İngiltere’deki Leeds Üniversitesi’nden Yannick Oswald liderliğindeki araştırmacılar, temel tüketim ile lüks tüketim arasında ayrım yapıyor. “Bazı emisyonlar makul bir yaşam standardından geliyor.” Bilim insanlarına göre bunlar barınma, gıda ve sağlık hizmetlerine erişim gibi alanları içeriyor. Diğer emisyonlar, uzun mesafeli tatil uçuşları ve yüksek beygir gücüne sahip üstü açılır arabalarla yaz gezileri gibi lüks arayışından kaynaklanır.
Yayılan her ton CO₂ doğrudan küresel ısınmaya katkıda bulunsa da, bazı emisyonlardan kaçınmak diğerlerinden daha kolaydır. Federal Çevre Ajansı’ndan (UBA) Andreas Burger, “Sosyal ve adalet nedenleriyle ve iklim koruma hedefleri açısından, henüz tanımlanmamış olan lüks tüketimin neden olduğu emisyonları azaltmak doğru” diyor. çalışmaya dahil değildir. Burger, zengin insanların yaşam tarzları nedeniyle genellikle önemli ölçüde daha fazla CO₂ emisyonu ürettiklerini ve ortaya çıkan çevresel maliyetleri kısmen topluma yansıttıklarını söyledi. Ancak, şu anda sunulan enstrümanın en iyi ve en umut verici yol olup olmadığından şüphe ediyor.
CO₂ vergileri, iklime zarar veren satın alımları ve faaliyetleri daha pahalı hale getiren, böylece emisyonları azaltan ve iklim koruma önlemleri için para toplayan politik bir araçtır. Bu tür vergiler örneğin Meksika, Kanada, Fransa ve Büyük Britanya’da mevcuttur. Almanya’da emisyon ticareti yoluyla bir enerji vergisi ve CO₂ fiyatlandırması var, ancak CO₂ vergisi yok.
Oswald’ın ekibine göre, CO₂ vergisinin olduğu ülkelerde tüm emisyonlar aynı şekilde ücretlendiriliyor veya fiyat yalnızca ısı ve yakıt gibi belirli alanlardan kaynaklanan emisyonlar için geçerli. Ancak araştırmacıların bakış açısına göre, harcama türünün CO₂ fiyatının hesaplanmasına dahil edilmesi ve böylece zengin hane halklarının üzerine daha fazla yük binmesi daha adil olacaktır.
Kişi başına CO₂ emisyonları, fakir ve zengin ülkeler arasında büyük farklılıklar gösteriyor. Ancak Almanya içinde bile farklılıklar çok büyük ve fakir insanları milyarderlerle karşılaştırmanıza bile gerek yok. 2020’de yayınlanan bir raporda Federal Çevre Ajansı, ayda 1000 Euro’dan az net geliri olan hanelerin yılda ortalama altı ton civarında sera gazı emisyonuna neden olduğuna dikkat çekti. Öte yandan, net geliri 4.000 Euro’nun üzerinde olan bir hane için mülkler aynı kalırsa, bu yaklaşık 13 tondur – iki katından fazla.
Bir tür “güzel ütopya”
Oswald’ın ekibi, hesaplamalarına hem daha fakir hem daha zengin olanlar da dahil olmak üzere 88 ülkeden verileri dahil etti. 14 tüketim kategorisi oluşturdu ve bunlara – ülkeye bağlı olarak – belirli bir CO₂ fiyatı sağladı. ABD örneğinde, üretilen CO₂’nin tonu başına 200 ABD dolarından fazlası, araba satın almak ve uçak yolculuğu için ve 100 dolardan az ısıtma ve elektrik için tahakkuk edecektir. Araştırmacılar bu farklılaştırılmış sistemi, ABD’de ton başına 150 ABD doları olarak belirledikleri tekdüze bir CO₂ fiyatı sistemiyle karşılaştırdılar.
Araştırmacıların bakış açısından, sistemleri daha adil. Farklı seviyelerdeki CO₂ vergileri ile dünya çapında tahakkuk eden vergilerin yüzde 52’si lüks harcamalardan gelirken, tek tip vergi oranıyla bu oran yüzde 37’dir. Daha varlıklı haneler, hem göreli hem de mutlak anlamda daha fazla CO₂ tasarrufu yapmak veya bunu yapmazlarsa daha fazla ödemek zorunda kalacaklardı.
Araştırmacılar, farklılaştırılmış vergi sisteminin Paris iklim hedeflerine ulaşılmasına gerçekten önemli bir katkı sağlaması için, derhal, evrensel olarak ve yüksek, yükselen CO₂ fiyatlarıyla uygulamaya konulması gerektiğini yazıyor.
Burger vom Uba, araştırmacıların düşüncelerini bir tür “güzel ütopya” olarak görüyor: “Hesaplamaların yapılmış olması iyi. Uygulamada, lüks tüketim için daha yüksek CO₂ vergilendirmesi nadiren tercih edilen bir yöntemdir.” Diğer şeylerin yanı sıra, uygulamada pratik sorunlar görüyor. Neyin lüks neyin temel olduğunu nasıl tanımlarsınız? “Bu, özel jetler ve yatlar için açık. Arabayla daha zor” diyor Burger.
İklim politikasını daha adil hale getirmenin başka yolları da var. Bu, örneğin şirket arabası ayrıcalığı gibi çevreye zararlı sübvansiyonların kaldırılmasını ve araç vergisinde büyük, emisyon yoğun arabaların daha yüksek vergilendirilmesini içerir. Buna ek olarak, Burger, CO₂ vergisinden elde edilen gelirin, iklim parası ve bu hanelerin fosil enerji tüketimini azaltmaya yatırım yapmalarını sağlayan destek programları ile daha yoksul haneleri rahatlatmak için kullanılması gerektiğini söylüyor.
Oswald ile çalışan araştırmacıların kendileri için gördüğü önerilen modelle ilgili bir sorun, yetkililerin gerçekten böyle bir vergiyi uygulamaya koymak için yeterli bilgiye sahip olup olmadığıdır. Son olarak, her tüketim türü için, lüks mü yoksa temel kategoriye mi girdiği açıkça belirlenmelidir. Araştırmacılar ayrıca çok fazla direnç bekliyor: “Lükse odaklanan CO₂ vergileri, yüksek gelir gruplarını hedefliyor. Böyle bir tedbire karşı lobi yapmak için en iyi konumda olmaları gerekir.
Oswald, “Modelimizin sınırlamalarına rağmen, mesaj şu: İklim eylemlerini tasarlarken, farklı tüketim modlarını hesaba katabilirsiniz” diyor. “Ve bu, bu tür önlemleri neredeyse varsayılan olarak daha adil hale getirir.”
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! On dakikalık günlük bilgi” WELT’in bilgi podcast’idir. Her salı ve perşembe bilim alanından günlük soruları yanıtlıyoruz. Podcast’e şu adresten abone olun: spotify, Apple Podcast’leri, derin dondurucu, Amazon Müzik veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla.
İngiltere’deki Leeds Üniversitesi’nden Yannick Oswald liderliğindeki araştırmacılar, temel tüketim ile lüks tüketim arasında ayrım yapıyor. “Bazı emisyonlar makul bir yaşam standardından geliyor.” Bilim insanlarına göre bunlar barınma, gıda ve sağlık hizmetlerine erişim gibi alanları içeriyor. Diğer emisyonlar, uzun mesafeli tatil uçuşları ve yüksek beygir gücüne sahip üstü açılır arabalarla yaz gezileri gibi lüks arayışından kaynaklanır.
Yayılan her ton CO₂ doğrudan küresel ısınmaya katkıda bulunsa da, bazı emisyonlardan kaçınmak diğerlerinden daha kolaydır. Federal Çevre Ajansı’ndan (UBA) Andreas Burger, “Sosyal ve adalet nedenleriyle ve iklim koruma hedefleri açısından, henüz tanımlanmamış olan lüks tüketimin neden olduğu emisyonları azaltmak doğru” diyor. çalışmaya dahil değildir. Burger, zengin insanların yaşam tarzları nedeniyle genellikle önemli ölçüde daha fazla CO₂ emisyonu ürettiklerini ve ortaya çıkan çevresel maliyetleri kısmen topluma yansıttıklarını söyledi. Ancak, şu anda sunulan enstrümanın en iyi ve en umut verici yol olup olmadığından şüphe ediyor.
CO₂ vergileri, iklime zarar veren satın alımları ve faaliyetleri daha pahalı hale getiren, böylece emisyonları azaltan ve iklim koruma önlemleri için para toplayan politik bir araçtır. Bu tür vergiler örneğin Meksika, Kanada, Fransa ve Büyük Britanya’da mevcuttur. Almanya’da emisyon ticareti yoluyla bir enerji vergisi ve CO₂ fiyatlandırması var, ancak CO₂ vergisi yok.
Oswald’ın ekibine göre, CO₂ vergisinin olduğu ülkelerde tüm emisyonlar aynı şekilde ücretlendiriliyor veya fiyat yalnızca ısı ve yakıt gibi belirli alanlardan kaynaklanan emisyonlar için geçerli. Ancak araştırmacıların bakış açısına göre, harcama türünün CO₂ fiyatının hesaplanmasına dahil edilmesi ve böylece zengin hane halklarının üzerine daha fazla yük binmesi daha adil olacaktır.
Kişi başına CO₂ emisyonları, fakir ve zengin ülkeler arasında büyük farklılıklar gösteriyor. Ancak Almanya içinde bile farklılıklar çok büyük ve fakir insanları milyarderlerle karşılaştırmanıza bile gerek yok. 2020’de yayınlanan bir raporda Federal Çevre Ajansı, ayda 1000 Euro’dan az net geliri olan hanelerin yılda ortalama altı ton civarında sera gazı emisyonuna neden olduğuna dikkat çekti. Öte yandan, net geliri 4.000 Euro’nun üzerinde olan bir hane için mülkler aynı kalırsa, bu yaklaşık 13 tondur – iki katından fazla.
Bir tür “güzel ütopya”
Oswald’ın ekibi, hesaplamalarına hem daha fakir hem daha zengin olanlar da dahil olmak üzere 88 ülkeden verileri dahil etti. 14 tüketim kategorisi oluşturdu ve bunlara – ülkeye bağlı olarak – belirli bir CO₂ fiyatı sağladı. ABD örneğinde, üretilen CO₂’nin tonu başına 200 ABD dolarından fazlası, araba satın almak ve uçak yolculuğu için ve 100 dolardan az ısıtma ve elektrik için tahakkuk edecektir. Araştırmacılar bu farklılaştırılmış sistemi, ABD’de ton başına 150 ABD doları olarak belirledikleri tekdüze bir CO₂ fiyatı sistemiyle karşılaştırdılar.
Araştırmacıların bakış açısından, sistemleri daha adil. Farklı seviyelerdeki CO₂ vergileri ile dünya çapında tahakkuk eden vergilerin yüzde 52’si lüks harcamalardan gelirken, tek tip vergi oranıyla bu oran yüzde 37’dir. Daha varlıklı haneler, hem göreli hem de mutlak anlamda daha fazla CO₂ tasarrufu yapmak veya bunu yapmazlarsa daha fazla ödemek zorunda kalacaklardı.
Araştırmacılar, farklılaştırılmış vergi sisteminin Paris iklim hedeflerine ulaşılmasına gerçekten önemli bir katkı sağlaması için, derhal, evrensel olarak ve yüksek, yükselen CO₂ fiyatlarıyla uygulamaya konulması gerektiğini yazıyor.
Burger vom Uba, araştırmacıların düşüncelerini bir tür “güzel ütopya” olarak görüyor: “Hesaplamaların yapılmış olması iyi. Uygulamada, lüks tüketim için daha yüksek CO₂ vergilendirmesi nadiren tercih edilen bir yöntemdir.” Diğer şeylerin yanı sıra, uygulamada pratik sorunlar görüyor. Neyin lüks neyin temel olduğunu nasıl tanımlarsınız? “Bu, özel jetler ve yatlar için açık. Arabayla daha zor” diyor Burger.
İklim politikasını daha adil hale getirmenin başka yolları da var. Bu, örneğin şirket arabası ayrıcalığı gibi çevreye zararlı sübvansiyonların kaldırılmasını ve araç vergisinde büyük, emisyon yoğun arabaların daha yüksek vergilendirilmesini içerir. Buna ek olarak, Burger, CO₂ vergisinden elde edilen gelirin, iklim parası ve bu hanelerin fosil enerji tüketimini azaltmaya yatırım yapmalarını sağlayan destek programları ile daha yoksul haneleri rahatlatmak için kullanılması gerektiğini söylüyor.
Oswald ile çalışan araştırmacıların kendileri için gördüğü önerilen modelle ilgili bir sorun, yetkililerin gerçekten böyle bir vergiyi uygulamaya koymak için yeterli bilgiye sahip olup olmadığıdır. Son olarak, her tüketim türü için, lüks mü yoksa temel kategoriye mi girdiği açıkça belirlenmelidir. Araştırmacılar ayrıca çok fazla direnç bekliyor: “Lükse odaklanan CO₂ vergileri, yüksek gelir gruplarını hedefliyor. Böyle bir tedbire karşı lobi yapmak için en iyi konumda olmaları gerekir.
Oswald, “Modelimizin sınırlamalarına rağmen, mesaj şu: İklim eylemlerini tasarlarken, farklı tüketim modlarını hesaba katabilirsiniz” diyor. “Ve bu, bu tür önlemleri neredeyse varsayılan olarak daha adil hale getirir.”
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! On dakikalık günlük bilgi” WELT’in bilgi podcast’idir. Her salı ve perşembe bilim alanından günlük soruları yanıtlıyoruz. Podcast’e şu adresten abone olun: spotify, Apple Podcast’leri, derin dondurucu, Amazon Müzik veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla.