KaramelaYedi
New member
Bilim tarımın sonucu
Neden okyanuslara giderek daha fazla nitrojen giriyor?
Durum: 08:44| Okuma süresi: 3 dakika
Dohna’da (Saksonya) bir çiftçi bir elma bahçesinde gübre dağıtıyor
Kaynak: dpa/Sebastian Kahnert
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Amonyak gibi nitrojen bileşikleri onlarca yıldır gübre olarak kullanılmaktadır. Şimdi yapılan bir çalışma, büyük miktarlarda okyanuslara aktığını gösteriyor. Bu aynı zamanda alglerin Kuzey ve Baltık Denizlerinde çoğalmasını sağlar. Ancak sorun kontrol altına alınabilir – verim kaybı olmadan bile.
BENBir araştırmaya göre, son birkaç on yılda, esas olarak aşırı gübre kullanımının bir sonucu olarak, muazzam miktarlarda nitrojen bileşikleri okyanuslara girdi. Proceedings of the US National Academy of Sciences (“PNAS”) dergisinde yer alan bir araştırma ekibinin bildirdiğine göre, 2018’de amonyak şeklindeki yıllık girdi, 1970’tekinden yaklaşık yüzde 89 daha yüksekti.
Amonyak (NH3), dünya çapında emisyonları neredeyse tamamen tarım sektöründen kaynaklanan gaz halindeki bir nitrojen bileşiğidir. Azot, gıda üretimini en üst düzeye çıkarmak için on yıllardır bir gübre olarak kullanılmıştır. Amonyağa ek olarak, iklime zarar veren nitröz oksit (N2O) ve nitrat salınımı da amonyağa kadar izlenebilir.
Lanzhou Üniversitesi’nden Lei Liu liderliğindeki ağırlıklı olarak Çinli bilim adamlarının bildirdiğine göre, özellikle kıyı bölgelerinde, amonyak artık fosil yakıtların yanmasından kaynaklanan nitrojen oksit emisyonlarının (NOx) önünde. Denizlerin aşırı gübrelenmesi küresel bir sorun haline geldi. Okyanus asitlenmesi, sığ su habitatlarının bozulması ve zararlı alg patlamalarının ve oksijen açısından fakir bölgelerin gelişimi dahil olmak üzere çok sayıda biyojeokimyasal geri besleme döngüsünü tetikler.
Tarım hakkında daha fazlası
Araştırmaya göre 2018 yılında tüm ülkeler arasında en yüksek NH3 ve NOx emisyonuna sahip ülke Çin olurken, onu Hindistan, Avrupa Birliği, ABD ve Brezilya izledi. 2010 yılı için yapılan hesaplama, tarımsal azotlu gübre kullanımının yaklaşık yüzde 38’inin aşırı olduğunu ortaya çıkardı – bu, verimi düşürmeden bu miktarın atlanabileceği anlamına geliyor. Aşırı kullanım esas olarak Çin, Hindistan ve ABD’de, örneğin doğrudan tüketim ve hayvan besleme için mısır ve pirinç ekiminde bulunur.
Azot girdilerinin yüzde 80’i tarımdan geliyor
Uzmanlara göre Almanya’da sorun hala büyük. Federal Çevre Ajansı’ndan (UBA) Julian Mönnich, “Tarımın, Kuzey ve Baltık Denizlerindeki nitrojen girdilerinin en büyük payını oluşturduğunu biliyoruz” diyor. Buna göre Almanya’nın Kuzey Denizi ve Baltık Denizi’ndeki nitrojen girdisinin yaklaşık yüzde 80’i tarımdan geliyor.
Mönnich, su kütlelerinde çok yüksek nitrojen oranının alg büyümesini hızlandırdığını açıklıyor. “Algler çok büyürse, altına çok az ışık girer. O zaman ışığa bağımlı canlılar için fazla yaşam mümkün değildir.” Algler sonunda ölür, batar ve bunu yapmak için oksijen kullanan bakteriler tarafından parçalanır. Mönnich, “Çok fazla parçalanırsa, Baltık Denizi’nde sıklıkla olduğu gibi, minimum oksijen bölgeleri oluşturulur” diyor.
UBA’dan Wera Leujak, çalışmada gözlemlenen uzun vadeli eğilimin devam ettiğini söylüyor. “Sonuçta sorun, artan protein gereksinimleri ve buna bağlı olarak daha fazla gıda, daha fazla tarım ve tabii ki daha fazla et tüketimi ile artan dünya nüfusu.”
Lei Liu’nun ekibi tarafından yaklaşık bir yıl önce yayınlanan bir araştırma, 1980 ile 2010 arasında amonyak emisyonlarının dünya çapında neredeyse yüzde 80 arttığını gösterdi. Grup o sırada PNAS’ta “Tarım, küresel reaktif nitrojen kirliliğinin yaklaşık üçte ikisinden sorumludur” diye yazmıştı. Son kırk yılda küresel gıda üretimi iki katına çıkarken, sentetik azotlu gübrelerin kullanımı üç katına çıktı.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! On dakikalık günlük bilgi” WELT’in bilgi podcast’idir. Her salı, çarşamba ve perşembe bilim alanından günlük soruları yanıtlıyoruz. Podcast’e Spotify, Apple Podcasts, Deezer, Amazon Music ve diğerleri üzerinden veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla abone olun.
Neden okyanuslara giderek daha fazla nitrojen giriyor?
Durum: 08:44| Okuma süresi: 3 dakika
Dohna’da (Saksonya) bir çiftçi bir elma bahçesinde gübre dağıtıyor
Kaynak: dpa/Sebastian Kahnert
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Amonyak gibi nitrojen bileşikleri onlarca yıldır gübre olarak kullanılmaktadır. Şimdi yapılan bir çalışma, büyük miktarlarda okyanuslara aktığını gösteriyor. Bu aynı zamanda alglerin Kuzey ve Baltık Denizlerinde çoğalmasını sağlar. Ancak sorun kontrol altına alınabilir – verim kaybı olmadan bile.
BENBir araştırmaya göre, son birkaç on yılda, esas olarak aşırı gübre kullanımının bir sonucu olarak, muazzam miktarlarda nitrojen bileşikleri okyanuslara girdi. Proceedings of the US National Academy of Sciences (“PNAS”) dergisinde yer alan bir araştırma ekibinin bildirdiğine göre, 2018’de amonyak şeklindeki yıllık girdi, 1970’tekinden yaklaşık yüzde 89 daha yüksekti.
Amonyak (NH3), dünya çapında emisyonları neredeyse tamamen tarım sektöründen kaynaklanan gaz halindeki bir nitrojen bileşiğidir. Azot, gıda üretimini en üst düzeye çıkarmak için on yıllardır bir gübre olarak kullanılmıştır. Amonyağa ek olarak, iklime zarar veren nitröz oksit (N2O) ve nitrat salınımı da amonyağa kadar izlenebilir.
Lanzhou Üniversitesi’nden Lei Liu liderliğindeki ağırlıklı olarak Çinli bilim adamlarının bildirdiğine göre, özellikle kıyı bölgelerinde, amonyak artık fosil yakıtların yanmasından kaynaklanan nitrojen oksit emisyonlarının (NOx) önünde. Denizlerin aşırı gübrelenmesi küresel bir sorun haline geldi. Okyanus asitlenmesi, sığ su habitatlarının bozulması ve zararlı alg patlamalarının ve oksijen açısından fakir bölgelerin gelişimi dahil olmak üzere çok sayıda biyojeokimyasal geri besleme döngüsünü tetikler.
Tarım hakkında daha fazlası
Araştırmaya göre 2018 yılında tüm ülkeler arasında en yüksek NH3 ve NOx emisyonuna sahip ülke Çin olurken, onu Hindistan, Avrupa Birliği, ABD ve Brezilya izledi. 2010 yılı için yapılan hesaplama, tarımsal azotlu gübre kullanımının yaklaşık yüzde 38’inin aşırı olduğunu ortaya çıkardı – bu, verimi düşürmeden bu miktarın atlanabileceği anlamına geliyor. Aşırı kullanım esas olarak Çin, Hindistan ve ABD’de, örneğin doğrudan tüketim ve hayvan besleme için mısır ve pirinç ekiminde bulunur.
Azot girdilerinin yüzde 80’i tarımdan geliyor
Uzmanlara göre Almanya’da sorun hala büyük. Federal Çevre Ajansı’ndan (UBA) Julian Mönnich, “Tarımın, Kuzey ve Baltık Denizlerindeki nitrojen girdilerinin en büyük payını oluşturduğunu biliyoruz” diyor. Buna göre Almanya’nın Kuzey Denizi ve Baltık Denizi’ndeki nitrojen girdisinin yaklaşık yüzde 80’i tarımdan geliyor.
Mönnich, su kütlelerinde çok yüksek nitrojen oranının alg büyümesini hızlandırdığını açıklıyor. “Algler çok büyürse, altına çok az ışık girer. O zaman ışığa bağımlı canlılar için fazla yaşam mümkün değildir.” Algler sonunda ölür, batar ve bunu yapmak için oksijen kullanan bakteriler tarafından parçalanır. Mönnich, “Çok fazla parçalanırsa, Baltık Denizi’nde sıklıkla olduğu gibi, minimum oksijen bölgeleri oluşturulur” diyor.
UBA’dan Wera Leujak, çalışmada gözlemlenen uzun vadeli eğilimin devam ettiğini söylüyor. “Sonuçta sorun, artan protein gereksinimleri ve buna bağlı olarak daha fazla gıda, daha fazla tarım ve tabii ki daha fazla et tüketimi ile artan dünya nüfusu.”
Lei Liu’nun ekibi tarafından yaklaşık bir yıl önce yayınlanan bir araştırma, 1980 ile 2010 arasında amonyak emisyonlarının dünya çapında neredeyse yüzde 80 arttığını gösterdi. Grup o sırada PNAS’ta “Tarım, küresel reaktif nitrojen kirliliğinin yaklaşık üçte ikisinden sorumludur” diye yazmıştı. Son kırk yılda küresel gıda üretimi iki katına çıkarken, sentetik azotlu gübrelerin kullanımı üç katına çıktı.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
“Aha! On dakikalık günlük bilgi” WELT’in bilgi podcast’idir. Her salı, çarşamba ve perşembe bilim alanından günlük soruları yanıtlıyoruz. Podcast’e Spotify, Apple Podcasts, Deezer, Amazon Music ve diğerleri üzerinden veya doğrudan RSS beslemesi aracılığıyla abone olun.