Uzun Yaşam: Önleme – Pahalı Terapi Öncesi Eylem Gerekir

KaramelaYedi

New member
Ulusal Bilimler Akademisi Leopoldina, diyabet, kalp krizi veya inme gibi yaşla ilgili hastalıklarda araştırma ve tıpta paradigma değişimi çağrısında bulunur. Acilen ihtiyaç duyulan bir ilerleme. Ama bu tek başına yeterli değil.


Yaşlı insanlar, kanser, diyabet veya kardiyovasküler hastalıkları o kadar sık görürler. Tedavi sadece çok fazla güce değil, aynı zamanda çok paraya da mal oluyor. Bu yüzden hasta olmayacakları bile daha iyi olurdu. Bu yüzden Ulusal Bilimler Akademisi Leopoldina şimdi yaşla ilgili acı çeken araştırma ve tıpta bir paradigma değişimini savunuyor.

Tartışma makalesinde “Yaşlanan Bir Toplumda Yeni Bir Tıp Kavramları – Araştırma ve Tıbbi Bakım Perspektifleri”, yazarlar yaşlanmanın biyolojik süreçlerini daha iyi araştırmak için konuşuyorlar. Bulgular, yaşamın ikinci yarısında sağlığı korumak amacıyla yeni terapiler geliştirmeye yardımcı olmayı amaçlamaktadır.


Bu amaçla Leopoldina, disiplinlerarası bir araştırma konsorsiyumunun kurulmasını ve ulusal bir biyodatensbank kurulmasını önermektedir. Bu şekilde, uzmanlar bilgilerini toplayabilir ve araştırma verilerini biyofoam ve hasta verileri gibi insan verileriyle birleştirme fırsatına sahip olacaklardır. Ek olarak, biyobelirteçler yaş için belirlenebilir, insanların biyolojik yaşı hakkında bilgi sağlayabilir ve bireysel önlemlerin veya ilaçların etkinliğini gösterebilir.

Önlemeye daha fazla güven


Leopoldina'nın talep ettiği şey yeni değildir ve genellikle önleme denir – Alman sağlık sistemini iyi yapardı. İsveç gibi ülkeler buna güveniyor. Sağlık verileri zaten orada kullanılmıştır, kanser veya akıl hastalıklarının erken tespiti, dijital sağlık hizmetleri ve beslenme ve egzersiz hakkında bilgi girişimleri için programlar vardır. Başarı ile: Federal İstatistik Ofisine göre İsveç, AB'deki en yüksek yaşam beklentilerinden birine sahip – ortalama 83.4 yaşında.


Almanları sadece çocuk zaten kuyuya düşmüşse tedavi etmek yerine sağlıklı tutmak, sadece uzun vadede maliyet tasarruf etmekle kalmaz, aynı zamanda sistemi bir bütün olarak geliştirir. Daha fazla para ve kapasiteler olurdu, uygulamalardaki bekleme süreleri kendilerini kısaltacak, hastaneler boştu, doktorlar hastaları için daha fazla zamandı. Hemşirelikteki durum bile muhtemelen etkisiz hale getirilecekti, çünkü o zaman daha az yaşlı insanlar muhtemelen daha sonra bakmaya ihtiyaç duyacaklardı.


Kaçınılabilir hastalıkları tedavi etmek yerine, gelecekteki yatırımlar, teletıp, yenilikçi tıbbi teknoloji ve AI tabanlı teşhisler gibi dijital altyapı akabilir. Leopoldina'nın talebi doğru yönde bir adımdır, siyaset nihayet takip etmelidir.